Wat zijn liquide activa? Definitie en voorbeelden

Een liquide activum is elk activum dat snel en gemakkelijk kan worden omgezet in contant geld met een minimale impact op de waarde ervan. Liquide activa hebben een actieve en gevestigde markt met veel kopers en verkopers, wat zorgt voor snelle en veilige transacties. Liquide activa houden hun waarde goed vast, wat betekent dat ze kunnen worden verkocht in de buurt van de werkelijke marktwaarde zodat verkopers geen verlies nemen.

Contant geld is het meest liquide activum in de financiële wereld omdat het het meest toegankelijk is en er de meeste vraag naar is. Particulieren, bedrijven en banken houden liquide activa zoals contant geld aan vanwege de flexibiliteit en veiligheid die liquide middelen bieden, zodat ze nooduitgaven kunnen dekken en aan hun kortetermijnverplichtingen kunnen voldoen.

De grote valutaparen zoals EUR/USD, USD/JPY en GBP/USD zijn voorbeelden van liquide activums in forex. Een liquide valutapaar ervaart een hoog handelsvolume omdat kopers en verkopers altijd beschikbaar zijn. Handelaren en beleggers die handelen in liquide markten profiteren van krappe spreads en marktdiepte die zorgen voor lage transactiekosten voor grote handelsposities.

Liquid activum is een van de meest gebruikte termen voor Forexhandel omdat het verwijst naar valutaparen met een lage volatiliteit vanwege het wijdverbreide gebruik ervan in de internationale handel en investeringen.

Hieronder staan voorbeelden van liquide activums.

1. Contant
2. Inventaris
3. Debiteuren
4. Verhandelbare effecten
5. Belastingteruggaven
6. Alternatieven

Liquide activa verschillen van niet-liquide activa, dit zijn activa die moeilijk en pas na verloop van tijd kunnen worden omgezet in contanten zonder een aanzienlijk waardeverlies op te lopen. Voorbeelden van niet-liquide activa zijn vastgoed, kunstwerken, juwelen, antiek, auto’s, belangen in privébedrijven en private equity, OTC-aandelen, aandelenopties voor werknemers en sommige soorten schuldinstrumenten en hedgefondsen.

Contant geld is de fysieke valuta die bestaat uit papieren biljetten en munten, en geld op betaalrekeningen of spaarrekeningen. Contant geld is het meest liquide activum omdat het gemakkelijk toegankelijk is en universeel aanvaard wordt als ruilmiddel voor transacties.

Contant geld brengt geen transactiekosten met zich mee en vereist geen extra conversieprocessen voor gebruikers om aankopen te doen, rekeningen te betalen of schulden af te lossen. Particulieren, handelaren en bedrijven geven de voorkeur aan contant geld omdat het wordt gesteund door de overheid, die de stabiliteit garandeert. Er is nooit een risico op waardeverlies tijdens het omwisselen of verkopen omdat contant geld niet in waarde fluctueert.

Voorraden zijn de goederen en grondstoffen die bedrijven bewaren voor hun dagelijkse activiteiten. Bedrijven houden voorraden aan om ervoor te zorgen dat ze aan de vraag van klanten kunnen voldoen zonder onnodige opslagkosten. De inventaris van een bedrijf wordt meestal gecategoriseerd als grondstoffen, werk in uitvoering (WIP) of gereed product dat klaar is voor de verkoop.

Inventaris is een liquide activum omdat het gemakkelijk kan worden omgezet in geld wanneer bedrijven het verkopen. De marktwaarde van de meeste voorraden is gemakkelijk te bepalen door marktonderzoek. Voorraden hebben vaak een breed scala aan klanten, waaronder detailhandelaren, eindgebruikers en groothandelaren.

Voorraden zijn niet altijd even liquide als contanten of andere zeer liquide activums. De liquiditeit van een voorraad hangt af van het producttype, de marktvraag en de economische omstandigheden.

Zeer bederfelijke producten en seizoensgebonden goederen zoals bloemen of voedsel hebben een beperkte houdbaarheid, waardoor ze minder liquide zijn. Een hoge vraag naar sommige voorraadartikelen verhoogt de liquiditeit van de voorraad omdat goederen sneller en tegen gunstige prijzen worden verkocht. Voorraden worden meestal beschouwd als een minder liquide activum tijdens perioden van economische neergang wanneer het moeilijker is om items om te zetten in contanten.

Debiteuren zijn het geld dat een bedrijf van zijn klanten tegoed heeft voor goederen of diensten die al geleverd of verbruikt zijn, maar waarvoor nog niet betaald is. Vorderingen vertegenwoordigen een toekomstige kasinstroom die op de balans van het bedrijf wordt opgenomen omdat klanten verplicht zijn om hun uitstaande facturen te betalen.

Handelsvorderingen worden beschouwd als een liquide activum omdat de schuld vaak een korte betalingstermijn heeft, waarna de klant de handelsvordering moet omzetten in contanten. De betalingstermijn voor handelsvorderingen ligt meestal tussen 30 en 90 dagen, maar kan soms oplopen tot een kalenderjaar.

De liquiditeit van debiteuren hangt af van de kredietwaardigheid van klanten en de kredietvoorwaarden. Klanten met een goede staat van dienst in het tijdig betalen van schulden hebben een hoge kredietwaardigheidsscore en verhogen de AR-liquiditeit. Korte en strikte betalingstermijnen resulteren in een snellere en effectieve inning van kredieten, wat de AR-liquiditeit verhoogt. Langlopende vorderingen verhogen de kans op wanbetaling, waardoor het AR minder liquide wordt.

Debiteuren dragen het risico van oninbare vorderingen als de klanten hun openstaande saldi niet betalen. Andere klanten kunnen hun betalingen uitstellen tot na de overeengekomen termijn en weer andere kunnen geschillen of onenigheden veroorzaken over de verschuldigde bedragen of de kwaliteit van de aangeboden goederen of diensten. Betalingsachterstand en geschillen resulteren in een verminderde AR-liquiditeit aangezien het bedrijf misschien niet het volledige verschuldigde bedrag kan innen.

Het tegenovergestelde van debiteuren (AR) is crediteuren (AP), dat is het geld dat een bedrijf verschuldigd is aan zijn leveranciers voor goederen of diensten die al geleverd of verbruikt zijn.

Debiteuren zijn liquider dan voorraden en andere vaste activa, maar minder liquide dan verhandelbare effecten en contanten.

Verhandelbare effecten zijn financiële instrumenten die gemakkelijk kunnen worden gekocht of verkocht op een openbare beurs, zoals een aandelenbeurs, of op een actieve secundaire markt zoals de obligatiemarkt. Voorbeelden van verhandelbare effecten zijn aandelen, obligaties, schatkistpapier, geldmarktinstrumenten, commercial paper en exchange traded funds (ETF’s).

Verhandelbare effecten zijn meestal zeer liquide omdat ze snel worden verhandeld op beurzen of over-the-counter (OTC) markten, waardoor er een kant-en-klare markt voor de instrumenten is.

De meeste verhandelbare effecten, zoals aandelen, obligaties en indexfondsen, hebben een constante stroom van koop- en verkoopactiviteiten en zijn gemakkelijk overdraagbaar op beurzen, waardoor het voor verkopers gemakkelijker is om kopers te vinden en transacties af te ronden.

Verhandelbare effecten hebben een korte looptijd, vaak minder dan een jaar, en hun prijzen zijn beschikbaar voor het publiek voor transparantie. Bedrijven nemen verhandelbare effecten op hun balans op als vlottende activa die hen helpen rendement te genereren en ervoor te zorgen dat ze aan hun financiële verplichtingen op korte termijn voldoen.

Belastingteruggaven zijn terugbetalingen van de overheid aan belastingbetalers die in een bepaalde periode te veel belasting hebben betaald. Belastingteruggaven ontstaan wanneer een individu of bedrijf te veel belasting betaalt of wanneer ze in aanmerking komen voor bepaalde belastingaftrekken en -kredieten. Een belastingteruggave wordt beschouwd als een liquide activum omdat het geld vertegenwoordigt dat naar verwachting in de nabije toekomst zal worden ontvangen.

Belastingteruggaven zijn weinig risicovol omdat ze worden ondersteund door de overheid en een hoge zekerheid hebben zodra ze zijn goedgekeurd, waardoor ze een betrouwbare bron van geld vormen. Belastingbetalers ontvangen hun belastingteruggave vaak binnen enkele weken tot een paar maanden na het indienen van hun belastingaangifte.

Een belastingteruggave wordt, in tegenstelling tot andere activa, niet beïnvloed door marktomstandigheden en prijsschommelingen, waardoor het betrouwbaarder is. Belastingbetalers kunnen niet vertrouwen op belastingteruggaven omdat ze niet elk jaar beschikbaar zijn.

Alternatieven in contanten zijn kortlopende en zeer liquide financiële instrumenten die een hoger rendement bieden dan het simpelweg aanhouden op een bankspaarrekening. Contante alternatieven zijn gemakkelijk converteerbaar naar contant geld terwijl de waarde van geld behouden blijft, waardoor ze zeer liquide activums zijn. Voorbeelden van alternatieven voor contanten zijn geldmarktfondsen, schatkistpapier (T-Bills), depositocertificaten (CD’s), repo’s en kortlopende obligaties.

Contante alternatieven bieden bedrijven en beleggers kortetermijnlooptijden variërend van enkele dagen tot maanden, met weinig tot geen risico op prijsschommelingen. Het gemak van kortlopende looptijden trekt meer marktspelers aan die de voorkeur geven aan controle en voorspelbaarheid van hun beleggingen, wat bijdraagt aan de liquiditeit van het activum.

Liquide middelen worden berekend door de totale liquide middelen van een individu of bedrijf te identificeren en op te tellen en hiervan de totale kortlopende schulden af te trekken. Liquide middelen zijn contant geld, debiteuren, betaal- en spaarrekeningen, verhandelbare effecten en kasequivalenten. Kortlopende schulden omvatten te betalen rekeningen, kortlopende schulden, overlopende kosten, te betalen inkomstenbelasting en de kortlopende gedeelten van langlopende schulden.

De formule voor het berekenen van de netto liquide middelen van een organisatie is: Netto liquide middelen = liquide middelen – kortlopende schulden.

Een bedrijf met $ 4 miljoen aan contanten, $ 2 miljoen aan verhandelbare effecten en $ 3 miljoen aan kortlopende schulden heeft bijvoorbeeld $ 3 miljoen aan netto liquide middelen ($ 4 miljoen + $ 2 miljoen – $ 3 miljoen = $ 3 miljoen).

Contant geld is de meest liquide vorm van geld in de financiële wereld. Bedrijven en landen met meer contanten en kasequivalenten hebben doorgaans meer liquide activa en betere netto liquide activa ratio’s.

De liquiditeitsratio van een instelling wordt verkregen door de som van de meest liquide activa te delen door de som van de crediteuren en andere kortlopende verplichtingen. Uit gegevens van CEIC DATA blijkt bijvoorbeeld dat de liquiditeitsratio van Duitsland in maart 2023 17,9% bedroeg, terwijl de Verenigde Staten in mei 2024 een liquiditeitsratio van 14,7% hadden. Positieve liquiditeitsratio’s (17,9% en 14,7%) geven aan dat Duitsland en de VS meer liquide middelen hebben dan kortlopende verplichtingen (waarbij Duitsland meer liquide middelen heeft dan de VS).

Een negatieve netto liquiditeitsratio duidt op een negatieve financiële gezondheid voor een bedrijf of land. CEIC DATA geeft bijvoorbeeld aan dat Singapore per december 2019 een negatieve liquiditeitsratio had van 134,3%, wat betekent dat Singapore meer kortlopende schulden had dan liquide activa.

Economieën of bedrijven met negatieve liquide activa ondervinden vaak problemen om aan hun kortetermijnverplichtingen te voldoen en financiering te krijgen van banken en kredietverstrekkers.

Investeerders en financiële kredietverstrekkers gebruiken financiële maatstaven zoals de current ratio, quick ratio en cash ratio om inzicht te krijgen in de liquiditeit van een bedrijf. De current ratio meet het vermogen van een bedrijf om zijn kortetermijnverplichtingen te betalen met zijn kortetermijnactiva. Quick ratio (Zuurtestratio) is een verfijnde versie van de current ratio die inventaris uitsluit van de berekeningen omdat de liquiditeit van de inventaris varieert naargelang de marktomstandigheden. De liquiditeitsratio meet het vermogen van een bedrijf om kortetermijnverplichtingen af te betalen met alleen geldmiddelen en kasequivalenten.

Financiële analisten en beleggers gebruiken geavanceerde maatstaven bij het volgen van liquide beleggingen of het meten van de liquiditeitspositie van een instelling. Metrics zoals de Liquidity Coverage Ratio (LCR), Net Stable Funding Ratio (NSFR) en Operating Cash Flow ratio (OCF) houden onder andere rekening met andere aspecten van de ‘liquiditeitsdefinitie‘, zoals beheer, operationele efficiëntie en kasstroomstabiliteit, die cruciaal zijn voor het nemen van weloverwogen financiële beslissingen.

Liquide activa in de handel zijn activa die snel kunnen worden omgezet in contanten tegen een eerlijke prijs zonder waarde te verliezen. Liquide activa in de handel zijn onder andere aandelen, forex, obligaties, opties en grondstof futures. Een liquide activum wordt gekenmerkt door een hoog handelsvolume, krappe spread tussen bied- en laatprijs en snelle afwikkeling van de handel. Liquide activa bieden meerdere handelsmogelijkheden voor handelaren en investeerders, waardoor ze zeer aantrekkelijk zijn.

De Forexmarkt is wereldwijd de meest liquide, met een handel van bijna $7,75 biljoen per dag. Belangrijke Forex valutaparen zoals EUR/USD zijn zeer liquide omdat veel kopers en verkopers bereid zijn om het activum actief te verhandelen, waardoor het gemakkelijker is om tegenpartijen voor elke handel te vinden. De valutaparen hebben krappe spreads tussen bied- en laatprijs en snelle uitvoeringen omdat liquide markten het voor makelaars gemakkelijker maken om orders tegen de beste prijsniveaus te vullen.

Forex-handel, dat is het kopen en verkopen van valutaparen met winstoogmerk, vertrouwt op liquide valuta om in- en uitstapmogelijkheden te bieden voor handelaren en beleggers. Deelnemers aan de Forexmarkt gebruiken vaak marge en hefboomwerking bij de handel in liquide activa om hun winsten te maximaliseren. De handel in liquide activa maakt het eenvoudiger om risico’s op marge-rekeningen te beheren, zodat handelaren hun potentiële verliezen kunnen dekken en posities kunnen handhaven in volatiele marktomstandigheden.

Handel in illiquide activa is meestal duurder omdat handelaren te maken krijgen met grotere spreads en hogere makelaarscommissies en vergoedingen. Handelaren en beleggers hebben de neiging om te diversifiëren wanneer ze illiquide activums verhandelen om hun rendement te verhogen en posities af te dekken tegen verliezen.

Diversificatie in financiële markten leidt tot meer handel en helpt de liquiditeit van activums te vergroten. Een studie van Lubos Pastor et. al. (2017) getiteld ‘Portfolio Liquidity And Diversification: Theory And Evidence’ geconcludeerd dat fondsportefeuilles in de loop van de tijd liquider zijn geworden, voornamelijk als gevolg van een grotere diversificatie. De studie toonde ook aan dat fondsen met minder liquide portefeuilles hogere handelskosten hebben en de neiging hebben om meer te diversifiëren, wat hen helpt om de algehele liquiditeit van hun portefeuille te vergroten.

De opkomst van Fintech (financiële technologie) en digitale handelsplatformen draagt bij aan de toenemende liquiditeit in de meeste activums. Technologie heeft real-time handel gemakkelijk gemaakt door middel van geautomatiseerde algoritmische handelssystemen, waardoor handelaren meer transacties kunnen uitvoeren en de markten liquide en responsief blijven.

Fintech-platforms hebben de drempel voor handelaren verlaagd, waardoor meer mensen toegang hebben tot de markten en de marktliquiditeit is toegenomen.

Ja, liquide activums kunnen op platforms van Forex-makelaars worden gebruikt om transactieprocessen zoals het financieren van rekeningen, margehandel en het uitvoeren van transacties te vergemakkelijken. Forex-handelaren kunnen contante stortingen verrichten via elektronische bankoverschrijvingen of debet-/creditkaarten. Sommige makelaars kunnen stortingen toestaan van activums die equivalent zijn aan contanten, zoals geldmarktrekeningen of kortlopende Certificates of Deposit (CD’s), hoewel dit zeldzaam is.

Met liquide activa kunnen Forex-makelaars sneller valutaparen kopen en verkopen, waardoor de handel efficiënt verloopt. Handelaren met een hefboom moeten voldoende liquide middelen zoals contanten op hun makelaarplatforms storten om aan de margevereisten voor handel met een hefboom te voldoen.

Makelaars staan handelaren toe om liquide activums (zoals het kopen van valuta) op hun platforms te gebruiken om hedging strategieën tegen potentiële verliezen in andere posities uit te voeren.

Hieronder staan de voordelen van activum.

• Gemakkelijke omzetting in contanten: Liquide activa kunnen snel worden omgezet in contanten zonder aanzienlijk waardeverlies, waardoor liquiditeit ontstaat voor noodgevallen of geplande uitgaven.
• Financiële flexibiliteit: Liquide activa bieden bedrijven en individuele handelaren de flexibiliteit om hun activiteiten aan te passen en te reageren op veranderingen in de marktomstandigheden.
• Prijsveiligheid en stabiliteit: Liquide activa zijn meestal beleggingen met een laag risico, die een stabiele waardevastheid bieden en ze geschikt maken voor het behoud van kapitaal en het behoud van financiële stabiliteit.
• Risicobeheer: Liquide activa vormen een buffer tegen marktvolatiliteit doordat marktdeelnemers snel liquide activa kunnen verkopen om de blootstelling van hun open deelnemers te verminderen.
• Beleggingsmogelijkheden: Met liquide activa kunnen beleggers inspelen op kansen waarvoor snel geld nodig is, zoals het kopen van ondergewaardeerde activums of deelnemen aan tijdsgevoelige beleggingen.
• Gemoedsrust: Liquide activa verminderen de financiële stress voor bedrijven en particulieren omdat ze ervoor zorgen dat zonder problemen aan financiële verplichtingen kan worden voldaan.
• Diversificatie: Handelaren gebruiken liquide middelen om portefeuilles te diversifiëren, door de afhankelijkheid van één activaklasse of markt te verminderen en een evenwicht te vinden tussen meer volatiele beleggingen en stabiele, gemakkelijk toegankelijke fondsen.

De nadelen van liquide activums worden hieronder opgesomd.

• Laag rendement: Het kopen en verkopen van liquide activums gaat ten koste van een lager potentieel rendement in vergelijking met risicovollere beleggingen zoals vastgoed.
• Opportuniteitskosten: Veel investeren in liquide activum betekent mogelijk andere investeringen met een hoger rendement of groeimogelijkheden mislopen.
• Marktvolatiliteit: Fluctuerende prijzen als gevolg van veranderingen in de rentevoeten betekenen dat liquide activa riskante beleggingen zijn, en handelaren kunnen geld verliezen als de prijzen fluctueren.
• Inflatierisico: Handelaren die liquide activa aanhouden, worden blootgesteld aan inflatie, waarbij de koopkracht van de fondsen na verloop van tijd afneemt.
• Psychologisch risico: Het is gemakkelijk om toegang te krijgen tot liquide activa en dit kan mensen in de verleiding brengen om impulsieve aankopen of uitgaven te doen, wat de financiële doelen op lange termijn ondermijnt.
• Hoge handelskosten: Het snel liquideren van sommige activums gaat gepaard met transactiekosten of boetes en belastingen, wat de effectieve liquiditeit van de belegging vermindert.