Valutakoppeling: Betekenis, hoe het werkt, soorten en voorbeelden

Een valutakoppeling is een systeem met vaste wisselkoersen dat door een regering of centrale bank wordt toegepast om de waarde van de binnenlandse valuta te stabiliseren door deze te koppelen aan de valuta van een ander land, een valutamand of goud, als onderdeel van het monetaire beleid.

Landen koppelen hun lokale valuta aan stabielere buitenlandse valuta of grondstoffen zoals goud, in de hoop wilde wisselkoersschommelingen te vermijden die het zakendoen met andere landen bemoeilijken.

Het alternatief voor een valutakoppeling is een vrij zwevend model, waarin de waarde en koers van een valuta onderhevig zijn aan de vraag- en aanbodkrachten van de markt.

Het verschil begrijpen tussen een vrij zwevende valuta en een gekoppelde valuta is belangrijk voor beginnende Forex-handelaren als ze Forex-handel termen leren. Het vastzetten van een valuta beïnvloedt de volatiliteit van de valuta, waardoor een handelaar minder kansen heeft in de markt.

Valutakoppeling betekent dat de valuta van een land wordt gekoppeld aan een andere valuta, meestal een sterkere of stabielere valuta. Als dit eenmaal is gebeurd, kan de binnenlandse valuta alleen nog maar schommelen binnen een marge die meestal ligt tussen -1% en +1% ten opzichte van de referentievaluta.

Centrale banken die een beleid van valutakoppeling hanteren, grijpen vaak in op de Forexmarkt (manipulatie) wanneer hun valuta onderhevig is aan enorme volatiliteit, om ervoor te zorgen dat de koppeling op de vooraf bepaalde wisselkoersen blijft.

Nee, maar er zijn zeer vergelijkbare concepten.

Een valutakoppeling is een specifiek systeem van vaste wisselkoersen dat door regeringen via centrale banken wordt gebruikt om de lokale valuta te koppelen aan een vreemde valuta, een mandje valuta’s of goud.

Een vaste wisselkoers daarentegen verwijst naar verschillende systemen die overheden gebruiken om de waarde van hun valuta vast te zetten of te stabiliseren. Het omvat valutakoppelingen, maar ook andere systemen zoals currency boards en monetaire unies.

Het belangrijkste doel van een valutakoppeling is om de wisselkoers van een binnenlandse valuta te stabiliseren door wilde prijsschommelingen te voorkomen. Het stabiliseren van de wisselkoers is van vitaal belang voor landen die afhankelijk zijn van internationale handel en investeringen, omdat het voor investeerders en bedrijven gemakkelijker wordt om hun valutarisico’s te voorspellen en te beheren.

Landen maken gebruik van valutakoppelingen om hun goederen kunstmatig goedkoper te maken en zo het concurrentievermogen van hun export op de wereldmarkt te vergroten.

Valutakoppelingen zijn belangrijk om een stabiele en voorspelbare wisselkoers te garanderen, de lokale export te stimuleren en indirect de inflatie te beteugelen.

Valutakoppeling aan een stabielere valuta of een ontwikkelde economie is belangrijk omdat het de valutarisico’s vermindert die gepaard gaan met het zakendoen tussen landen.

Voor kleine economieën en ontwikkelingslanden stelt de valutakoppeling aan een ontwikkelde natie hen in staat om relatief even snel vooruit te komen als andere landen. Landen met een valutakoppeling aan de Amerikaanse dollar (de reservevaluta van de wereld) profiteren bijvoorbeeld van een soepelere internationale handels- en investeringsstroom, omdat volgens de Bank of International Settlements bijna 90% van alle valutatransacties wereldwijd in Amerikaanse dollars wordt uitgevoerd.

De meeste landen in het Midden-Oosten die afhankelijk zijn van olie, zoals Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten, Oman en Saoedi-Arabië, koppelen hun valuta aan de dollar.

Financiële centra in Azië, zoals Hongkong, Macau en eerder China, koppelen hun valuta aan de USD omdat ze veel zaken doen in dollars. Hetzelfde geldt voor economieën die afhankelijk zijn van het toerisme en de handel van de VS, zoals de Caribische landen de Bahama’s en Barbados. De lagere muntwaarde van deze landen, vergeleken met de dollar, stelt hen in staat om goederen tegen goedkopere prijzen te produceren. Door hun valutakoppeling krijgen ze toegang tot een enorme exportmarkt tegen concurrerende tarieven in de VS en andere grote landen zoals China.

Valutakoppelingen werken alleen tussen landen die veel handel met elkaar drijven.

In de praktijk werkt een valutakoppeling als een strategisch partnerschap waarbij een regering haar valuta in een vooraf bepaalde verhouding koppelt aan de valuta van een ander land of een specifiek mandje valuta.

De centrale bank met een zwakkere valuta vergelijkt en kiest een specifieke wisselkoers of een bandbreedte van toegestane wisselkoersen voor hun valuta ten opzichte van een sterkere valuta zoals de USD, euro of goud, en maakt vervolgens dat nieuwe koersbeleid bekend aan het publiek.

Als marktkrachten zoals vraag en aanbod of politieke en economische gebeurtenissen de waarde van de valuta hoger of lager duwen dan de vastgestelde wisselkoersen, grijpt de centrale bank in door haar valuta respectievelijk te verkopen of te kopen om de volatiliteit in evenwicht te brengen en de valutakoppeling te handhaven.

Interventies door centrale banken werken zolang het land genoeg dollars in reserve heeft. Zodra het niveau van de dollarreserves onder een aanvaardbaar niveau komt, wordt de munt ‘gedepegged’ en mag ze zweven op de open markt tot ze haar echte waarde terugvindt.

In gevallen waarin marktdeelnemers de vastberadenheid van de centrale bank om een vaste koppeling te handhaven op de proef stellen door ertegen te wedden, moet de bank laten zien dat ze vasthoudt aan dat beleid. Een voorbeeld van de vastberadenheid om een beleid van valutakoppeling te voeren, is te vinden in China, waar de regering een streng kapitaalcontrolebeleid voert waardoor het illegaal is om de valuta te verhandelen tegen een andere koers dan de gekoppelde koers. Het strikte kapitaalcontrolebeleid heeft echter geleid tot de opkomst van illegale transacties op de zwarte markt, omdat mensen de valutakoppeling proberen te omzeilen op de open Forexmarkt.

Een valutakoppeling op de Forexmarkt werkt via de centrale bank van een land, die de wisselkoers van de binnenlandse valuta vastzet ten opzichte van die van een andere stabiele valuta of een mandje valuta.

Als een land bijvoorbeeld zijn valuta aan de Amerikaanse dollar koppelt tegen een koers van 1:2, dan zullen twee eenheden van de nationale valuta altijd worden ingewisseld voor één Amerikaanse dollar. De vaste wisselkoers heeft een enorme invloed op de Forexmarkt, de markt waar commerciële banken, grote financiële instellingen en particulieren valuta’s tegen elkaar verhandelen.

De meest basale vorm van forex is het omwisselen van geld naar een andere valuta wanneer je naar een ander land reist. Als een Amerikaan naar Londen vliegt en op het vliegveld zijn dollars inwisselt voor Britse ponden, dan maakt die transactie deel uit van de forexmarkt.

Voor een gekoppelde valuta streeft de centrale bank ernaar om die koppeling te handhaven en grijpt ze in als de wisselkoers voor forex afwijkt van die koppeling. Interventie door de centrale bank zorgt voor voorspelbare prijzen voor de binnenlandse valuta en beperkt de wisselkoersschommelingen, wat goed is voor forex-handelaren en beleggers.

Ja. Valutakoppelingen beïnvloeden de wisselkoers door de volatiliteit van een valuta te verminderen. Omdat de centrale bank ingrijpt door de valuta te kopen en verkopen om speculatie tegen te gaan en de valutakoppeling te handhaven, beperken ze de price discovery door normale vraag en aanbod. De gekoppelde wisselkoers is vaak gemanipuleerd en niet de echte marktwaarde van die valuta.

De verschillende soorten valutakoppelingen worden hieronder opgesomd.

1. Kruipende koppeling: Een kruipende valutakoppeling is een koppeling waarbij centrale banken de vaste wisselkoers periodiek kunnen aanpassen, meestal in kleine stappen, met vooraf bepaalde tussenpozen. De periodieke aanpassing zorgt ervoor dat de binnenlandse valuta enige flexibiliteit heeft om te reageren op economische omstandigheden, terwijl de wisselkoers relatief stabiel blijft. Een voorbeeld van een valuta met een kruipende valutakoppeling is de Vietnamese Dong.
2. Soft Peg: Een soft peg is een valutakoppeling waarbij de centrale bank de wisselkoers laat zweven binnen een smalle band rond een centrale koers. Door de wisselkoers binnen een smalle bandbreedte te laten zweven, grijpen centrale banken alleen in als de koers te ver buiten de bandbreedte komt. Een voorbeeld van een valuta die een zachte valutakoppeling gebruikt, is de Chinese renminbi (Yuan) sinds 1994.
3. Harde valutakoppeling: Een harde valutakoppeling is een koppeling waarbij de centrale bank de wisselkoers vastzet op een specifieke koers. De vaste wisselkoers blijft constant en de centrale bank grijpt zwaar in om die exacte koers te handhaven. Een voorbeeld van een valuta met een harde valutakoppeling is de Saudi-Arabische Riyal sinds 1986.
4. Basket Peg: Een basket peg verwijst naar een valutakoppeling waarbij de wisselkoers van een land wordt vastgesteld ten opzichte van een mandje valuta’s, meestal de belangrijkste handelspartners van het land, en niet één valuta. Voorbeelden van valutakoppelingen zijn de Chinese renminbi (Yuan), de Koeweitse dinar en de Singaporese dollar (SGD).

Hieronder staan voorbeelden van valutakoppelingen.

• De Chinese renminbi (yuan) was tussen 1994 en 2005 hard gekoppeld aan de Amerikaanse dollar. Sindsdien hanteert China een zachte koppeling.
• De Saudische Riyal (SAR) heeft sinds 1986 een harde koppeling van 3,75 SAR aan 1 USD.
• De Dirham (AED) van de Verenigde Arabische Emiraten was tussen 1980 en 2002 gekoppeld aan de Special Drawing Rights (SDR) van het IMF, een mand van valuta’s waaronder de Amerikaanse dollar, euro, Britse pond, Japanse yen en Chinese yuan. Sinds 2003 is de munt gekoppeld aan de Amerikaanse dollar tegen US$ 1 = AED 3,6725.
• De West-Afrikaanse CFA-frank (XOF) die wordt gebruikt in Senegal en de Centraal-Afrikaanse frank (XAF) die wordt gebruikt in Kameroen en Tsjaad, is gekoppeld aan de euro tegen een koers van €1 = F.CFA 655,957.
• De Koeweitse dinar is gekoppeld aan een geheime valutamand.
• De Bahreinse dinar is sinds 2018 aan de Amerikaanse dollar gekoppeld tegen een koers van 0,38.
• De Hongkong-dollar is sinds 2020 gekoppeld aan de Amerikaanse dollar tegen een koers van 7,83.

De stappen voor het gebruik van een gekoppelde valuta in Forexhandel staan hieronder.

1. Valutakoppelingen identificeren: Valutakoppelingen identificeren die gekoppeld zijn aan een andere valuta, zoals de Amerikaanse dollar of een valutamand.
2. De valutakoppeling begrijpen: Het mechanisme en de stabiliteit van de valutakoppeling begrijpen. Onderzoek en volg de monetaire beleidsaanpassingen en interventies van de centrale bank om te bepalen of de wisselkoers periodiek wordt aangepast of binnen een smalle bandbreedte wordt beheerd.
3. Analyseer fundamentele factoren: Monitor valutastromen, betalingsbalansen en officiële verklaringen van de centrale bank om de geloofwaardigheid van de valutakoppeling te beoordelen en spot potentiële handelsmogelijkheden.
4. Houd rekening met het marktsentiment en speculatie: Houd het marktsentiment en speculatieve activiteiten met betrekking tot de valutakoppeling in de gaten. De reacties van marktdeelnemers op waargenomen risico’s of kansen met betrekking tot de stabiliteit van de koppeling beïnvloeden prijsschommelingen op de korte termijn.
5. Maak gebruik van routinefluctuaties: Profiteer van kortetermijnschommelingen in de valutakoppeling door een strategie toe te passen die inspeelt op de frequente veranderingen, die altijd terugkeren naar de officiële gekoppelde koers.
6. Risico en blootstelling beheren: Maak gebruik van risicobeheerstrategieën zoals stop-loss orders, de grootte van posities en diversificatie tijdens het handelen in forex om je te beschermen tegen onvoorziene schommelingen of verstoringen in de gekoppelde valuta.

Forex-handelaren gebruiken gekoppelde valuta’s in Forex-handel wanneer ze op zoek zijn naar herhalende prijsschommelingen om uit te buiten of wanneer ze proberen crisisgevoelige economieën te identificeren.

Valutakoppelingen helpen handelaren om prijsveranderingen te spotten en er voordeel uit te halen dankzij de lage volatiliteit van gekoppelde valuta. Valutakoppelingen moeten terugkeren naar hun gekoppelde koersen, waardoor het gemakkelijk is om tijdelijke koersfouten te voorspellen en uit te buiten voor winst.

Handelaren analyseren gekoppelde valuta’s om landen te identificeren die te maken hebben met een valutacrisis als gevolg van economische of politieke instabiliteit. Door verschillende gekoppelde valuta’s te analyseren, kunnen ze long posities openen waarbij de koppeling getest of verbroken moet worden.

Het is echter belangrijk op te merken dat het gebruik van valutakoppelingen voor- en nadelen heeft.

De voordelen van valutakoppelingen worden hieronder opgesomd.

• Stabiele wisselkoersen: Valutakoppelingen verminderen de volatiliteit van de wisselkoersen, waardoor het voor binnenlandse bedrijven gemakkelijk wordt om hun exacte kosten te berekenen.
• Lager valutarisico: Valutakoppelingen krijgen toegang tot diepe liquiditeit, bijvoorbeeld van de Amerikaanse dollarmarkt, waardoor ze tijdens economische onzekerheid een valutacrisis kunnen vermijden.
• Bevordering van prijsstabiliteit: Valutakoppelingen stemmen hun monetaire beleid vaak af op dat van de valuta waaraan ze gekoppeld zijn. Het afstemmen van het monetaire beleid zorgt voor beleidsdiscipline en bevordert macro-economische stabiliteit.
• Vergemakkelijking van internationale handel: Valutakoppelingen zorgen voor een stabiele wisselkoers, waardoor bedrijven gemakkelijker grensoverschrijdende transacties kunnen uitvoeren.
• Buitenlandse investeringen aantrekken: Valutakoppelingen aan een stabiele munt zoals de USD vergroten het vertrouwen bij internationale handelspartners en investeerders, wat leidt tot meer handelsvolumes en buitenlandse investeringen.

Hieronder staan de 5 grootste nadelen van valutakoppelingen.

• Verlies van monetaire beleidsautonomie: Valutakoppelingen beperken het vermogen van een land om een onafhankelijk monetair beleid te voeren dat is afgestemd op de binnenlandse economische omstandigheden, omdat ze niet simpelweg meer geld kunnen drukken om hun economie te stimuleren.
• Speculatieve aanvallen: Valutakoppelingen trekken speculatieve activiteiten aan van handelaren en investeerders die gokken op mogelijke afwijkingen van de gekoppelde wisselkoers. Speculatieve activiteiten leiden tot instabiliteit op de valutamarkt.
• Verkeerde toewijzing van middelen: Valutakoppelingen geven vaak verstoorde prijssignalen wanneer de munt overgewaardeerd of ondergewaardeerd is, wat leidt tot een verminderd concurrentievermogen en een inefficiënte toewijzing van middelen tussen sectoren.
• Beperkte flexibiliteit bij economische aanpassingen: Valutakoppelingen beperken de mogelijkheden van een land om te reageren op externe economische schokken, zoals een economische neergang in het land waaraan de munt is gekoppeld.
• Druk op buitenlandse reserves: Het handhaven van een valutakoppeling is duur en kan de deviezenreserves van kleine en ontwikkelingslanden onder druk zetten.

Nee, een valutakoppeling is op korte termijn gunstig voor landen die hun wisselkoers willen stabiliseren en economische groei willen stimuleren door hun export te stimuleren.

Valutakoppeling wordt een probleem voor landen die zich willen aanpassen aan veranderende economische omstandigheden en hun langetermijngroei willen verbeteren. Valutakoppeling is slecht of goed, afhankelijk van de unieke economische context en beleidsdoelstelling van elk land op de lange termijn