Volatiliteit: Betekenis, belang, soorten en hoe te berekenen

Volatiliteit is een statistische maatstaf voor de mate van variatie of fluctuatie in de prijs van een activum, zoals een aandeel, grondstof of valuta, gedurende een bepaalde periode. De volatiliteit van een markt is hoog als er grote en frequente prijsschommelingen zijn en laag of stabiel als de marktschommelingen klein en van korte duur zijn.

Volatiliteit geeft in de financiële wereld de risiconiveaus aan die gepaard gaan met beleggingen. Handelaren en beleggers gebruiken statistische methoden zoals standaarddeviatie en variantie om de variatie in het rendement van een activum te kwantificeren. Volatiele markten bieden handelaren het hoogste winstpotentieel, maar wilde prijsschommelingen kunnen leiden tot enorme verliezen als de markten tegen de positie van de handelaar ingaan.

Volatiliteit op de markten ontstaat door economische factoren zoals de publicatie van economische gegevens en monetair of fiscaal beleid, politieke en geopolitieke gebeurtenissen zoals verkiezingen, oorlogen en conflicten, wereldwijde gebeurtenissen zoals financiële instortingen of recessies, en bedrijfsspecifiek nieuws zoals winstberichten, fusies en overnames.

De volatiliteit in forex, aandelen en andere financiële markten betekent dat er een gebrek aan liquiditeit is. Een hoge volatiliteit betekent bijvoorbeeld dat er aanzienlijk meer kopers voor een valutapaar zijn dan verkopers, wat resulteert in wilde prijsschommelingen wanneer handelaren grote transacties plaatsen.

Volatiliteit is een veelgebruikte Forex-handelaar term die wordt gebruikt wanneer forex-handelaren technische en fundamentele analyses uitvoeren en bevestiging zoeken voor voortzetting of omkering van de trend.

Volatiliteit is een cruciaal concept in financiële markten omdat het inzicht geeft in hoe prijzen bewegen, waardoor marktdeelnemers toekomstige prijsschommelingen kunnen inschatten en hun strategieën kunnen aanpassen voor winstgevendheid op de lange termijn. Handelaren, beleggers, risicoanalisten en beleidsmakers vertrouwen op volatiliteit bij het bepalen van de risico’s, het potentiële rendement en het algemene marktsentiment in verband met een activum of markt.

Een hoge volatiliteit in beleggingsactiva wijst op een hoger risico bij het kopen, verkopen of houden van financiële activa. Handelaren en beleggers voor de lange termijn vermijden volatiele activa vanwege hun onvoorspelbare aard en geven de voorkeur aan minder volatiele activa die liquider en stabieler zijn. Volgens een studie van David C. Blitz et al. (2007) over het ‘Volatiliteitseffect’ behalen beleggers en portefeuillebeheerders met activums met een lage historische volatiliteit hogere, voor risico gecorrigeerde rendementen. De studie ontdekte dat handelaren met een lage volatiliteit relatief kleine drawdowns en een solide prestatie in berenmarktomstandigheden ondervonden.

Handelaren meten de marktvolatiliteit met behulp van complexe modellen en historische gegevens, waardoor het gemakkelijker wordt om te anticiperen en te reageren op snelle prijsveranderingen in een volatiele markt. Risicobeheerders combineren activums met verschillende volatiliteiten als diversificatietechniek, waardoor ze de blootstelling op hun portefeuilles kunnen verminderen en posities kunnen afdekken tegen potentiële verliezen.

Volatiele markten bieden meerdere handelsmogelijkheden voor kortetermijnhandelaren, scalpers en daghandelaren, doordat ze meer kopers en verkopers op de markt aantrekken en marktliquiditeit injecteren. Wanneer de prijzen snel op en neer gaan, kunnen marktdeelnemers snel bovengemiddelde winsten genereren als ze een gedisciplineerde handelsaanpak volgen.

Regulerende instanties gebruiken volatiliteit om de wettelijke kapitaalvereisten voor financiële instellingen te bepalen, om ervoor te zorgen dat ze voldoende kapitaal hebben om hun klanten te dekken in het geval van een liquiditeitscrisis, zoals de financiële crisis van 2008.

Volatiliteit in forex-handel is van vitaal belang, omdat het van invloed is op hoe forex-handelaren kansen analyseren en spotten, hun risicomanagementplannen en hoe ze handelsstrategieën uitvoeren. Hoge volatiliteit verhoogt het risico dat wordt ervaren in Forex-makelaars, vooral onder hefboomhandelaren, en beïnvloedt hoe Forex-handelaren marktorders uitvoeren.

Volatiliteit in Forex-handel leidt tot grote prijsbewegingen in valutaparen, waardoor Forex-handelaren meer mogelijkheden hebben om te profiteren en winst te maken. Kortetermijnhandelaren openen vaker long en short posities, wat leidt tot meer handelsactiviteit en bijdraagt aan price discovery.

Forex-handelaren verwerken de volatiliteit van de markt in hun handelsstrategieën als bevestigingen die aanwijzingen geven over de optimale instap- en uitstapmomenten. Uitbraakhandelaren kijken bijvoorbeeld naar handel tijdens perioden van hoge volatiliteit om te profiteren van vroege instapmomenten of voortzettingstransacties. Range traders zoeken naar mogelijkheden tijdens lage volatiliteit wanneer de markten stabiel zijn en risico’s gemakkelijker te beheren zijn.

Volatiliteit op de Forex-markten beïnvloedt de risicobeheergewoonten van handelaren en beleggers, omdat het een duidelijk beeld geeft van de risico’s die gepaard gaan met het openen van transacties op een specifieke markt. Handelaren gebruiken stop-loss orders, verlagen hun hefboom of margin ratio’s en verkleinen hun positiegrootte en risico-beloningsratio’s wanneer ze handelen in zeer volatiele valutaparen om margestortingen te voorkomen.

Ervaren forex-handelaren nemen volatiliteit op in hun “Forex-handel definitie” en noemen het de snelheid waarmee valutaparen fluctueren over een bepaalde periode.

De verschillende soorten volatiliteit worden hieronder opgesomd.

• Historische volatiliteit
• Huidige volatiliteit
• Volatiliteit futures
• Geïmpliceerde volatiliteit
• Gerealiseerde volatiliteit
• Garch volatiliteit
• Garman-Klass wisselvalligheid
• Bereik volatiliteit

Historische volatiliteit is een statistische maatstaf voor de omvang van prijsveranderingen van een financieel instrument, zoals een valuta, aandeel of obligatie, over een bepaalde historische periode. Historische volatiliteit wordt gemeten door de standaardafwijking op jaarbasis te berekenen van het rendement van dagelijkse activumprijzen over verschillende handelsdagen.

Handelaren verzamelen historische gegevens, berekenen het rendement voor elke periode als een procentuele verandering van de ene periode naar de volgende en berekenen ten slotte de standaarddeviatie. Een hoge historische volatiliteit duidt op grotere schommelingen van de activumprijs in het verleden, terwijl een dalende of lage historische volatiliteit aangeeft dat de prijs stabieler is.

Historische volatiliteit stelt handelaren in staat om het potentiële risico van een activum te evalueren en helpt beleggers om handelsstrategieën te ontwikkelen op basis van historische volatiliteitsgegevens. Forex-handelaren combineren historische volatiliteit met indicatoren zoals technische analyse om betrouwbare voorspellingen te doen over toekomstige prijsbewegingen.

Huidige volatiliteit is het niveau van prijsschommelingen die waargenomen worden in de markt voor een specifiek financieel instrument of index. Actuele volatiliteit volgt real-time prijsbewegingen en meet de prijsveranderingen gedurende een daghandel, inclusief snelle prijsreacties op nieuws en economische gebeurtenissen.

Handelaren en beleggers meten de huidige volatiliteit door de hoogste en laagste verhandelde prijzen tijdens een handelssessie te bepalen, die de intraday prijsbereik vormen. Real-time updates over de huidige volatiliteit zijn toegankelijk op volatiliteitsindexen zoals de VIX (Volatility Index).

De huidige volatiliteit is nuttig voor Forex-handelaren omdat het hen in staat stelt hun kortetermijnstrategieën aan te passen op basis van de huidige volatiliteitsniveaus. Forex-handelaren vinden het gemakkelijker om risico’s te beheren bij het plaatsen van transacties, omdat de huidige volatiliteit hen in staat stelt om het verwachte risiconiveau van de handel op korte termijn in te schatten.

Beleggers gebruiken de huidige volatiliteit bij het nemen van beslissingen over portefeuilletoewijzing en -spreiding, zodat ze hun risicotolerantie kunnen afstemmen. Veranderingen in de huidige volatiliteit weerspiegelen vaak verschuivingen in het marktsentiment en de verwachtingen van beleggers, wat het algemene marktgedrag beïnvloedt.

Toekomstige volatiliteit is de verwachte maatstaf voor de mate van prijsschommelingen op de markt over een bepaalde periode en eindigend op een datum in de toekomst. Toekomstige volatiliteit is toekomstgericht en weerspiegelt de toekomstige verwachtingen van de markt voor de prijs van een financieel instrument, waardoor handelaren en beleggers potentiële risico’s kunnen inschatten en weloverwogen beslissingen kunnen nemen.

Toekomstige volatiliteit is belangrijk voor de juiste prijsbepaling van opties en andere derivaten. Handelaren en beleggers meten de toekomstige volatiliteit met behulp van volatiliteitsvoorspellingsmethoden zoals Generalized Autoregressive Conditional Heteroskedasticity (GARCH) modellen die de toekomstige volatiliteit berekenen op basis van volatiliteit in het verleden en Exponentially Weighted Moving Average (EWMA) modellen, die meer gewicht geven aan recente prijswaarnemingen.

Forex-handelaren gebruiken aankomende gegevens, vergaderingen van centrale banken en macro-economische factoren zoals rentevoeten en inflatie om zich voor te bereiden op potentiële toekomstige volatiliteit. Handelaren gebruiken marktindicatoren zoals de VIX (Volatility Index) om te anticiperen op toekomstige volatiliteit, gebaseerd op de 30-daagse volatiliteit van de aandelenmarkt voor de S&P 500 index.

Implied volatility (IV) meet de toekomstige volatiliteit van een activum afgeleid uit de huidige prijs van een optiecontract voor het onderliggende activum. Implied volatility toont de verwachte prijsschommelingen van een activum tijdens de looptijd van het optiecontract, meestal enkele weken tot maanden.

Handelaren en analisten berekenen de impliciete volatiliteit met behulp van complexe prijsbepalingsmodellen voor opties, zoals het binomiale model en het Black-Scholes model, die rekening houden met de uitoefenprijs, de tijd tot de expiratie, de risicovrije rentevoet en de huidige prijs van het onderliggende activum.

Implied volatility weerspiegelt de verwachtingen van de markt over toekomstige prijsbewegingen, waarbij een hogere IV duidt op een grotere verwachte fluctuatie en een lagere IV op een stabiele markt.

Met impliciete volatiliteit kunnen Forex-handelaren speculeren op toekomstige volatiliteitsveranderingen zonder de richting van de markt te hoeven voorspellen. Met IV kunnen handelaren profiteren van volatiliteitsarbitrage als er een verschil is tussen de impliciete volatiliteit en de werkelijke of verwachte toekomstige volatiliteit.

Inzicht in impliciete volatiliteit helpt handelaren en beleggers bij het ontwerpen van effectieve hedging strategieën om de risico’s van grote prijsbewegingen te beperken en hun portefeuilles aan te passen op basis van veranderingen in IV om het rendement te optimaliseren.

Impliciete volatiliteitsindices zoals de VIX stijgen in prijs als de vraag naar het onderliggende activum toeneemt, wat resulteert in premies voor opties. Een optie wordt als verkeerd geprijsd beschouwd als de werkelijke volatiliteit van het activum verschilt van de impliciete volatiliteit.

Gerealiseerde volatiliteit is de werkelijke volatiliteit van een waardepapier, zoals een valutapaar, over een specifieke periode in het verleden. Gerealiseerde volatiliteit is een terugkijkende maatstaf die historische gegevens gebruikt om de variabiliteit van activumprijzen in het verleden aan te geven.

Handelaren en beleggers berekenen de gerealiseerde volatiliteit door een reeks historische prijzen voor een activum te verzamelen, de rendementen voor elke periode te berekenen en vervolgens de standaardafwijking van de rendementen te bepalen, die de volatiliteit van het effect of activum weergeeft. Een hoge gerealiseerde volatiliteit suggereert dat een activum in het verleden grote prijsschommelingen heeft doorgemaakt, terwijl een lage gerealiseerde volatiliteit kleine prijsbewegingen in het verleden weerspiegelt.

Gerealiseerde volatiliteit wordt berekend over verschillende tijdsbestekken, van dagelijks, wekelijks, maandelijks tot jaarlijks. Gerealiseerde volatiliteit op korte termijn geeft inzicht in onmiddellijke prijsbewegingen, terwijl gerealiseerde volatiliteit op lange termijn een breder perspectief geeft op historische prijsstabiliteit.

Gerealiseerde volatiliteit is belangrijk voor handelaren en beleggers omdat het hen helpt het historische risico van een activum te beoordelen, waardoor ze strategieën voor risicobeheer dienovereenkomstig kunnen aanpassen. Handelaren gebruiken gerealiseerde volatiliteit om de prestaties van een handelsstrategie te evalueren, zodat ze strategieën kunnen ontwikkelen die zijn afgestemd op historische prijsbewegingen en marktomstandigheden.

Generalized Autoregressive Conditional Heteroskedasticity (GARCH) is een statistisch model dat gebruikt wordt om de volatiliteit van activum rendementen in de tijd te analyseren en te voorspellen. GARCH-volatiliteit richt zich op het clusteren van perioden van hoge volatiliteit gevolgd door perioden van lage volatiliteit en neemt de rendementen uit het verleden en de volatiliteit uit het verleden van de tijdreeks op om de toekomstige volatiliteit te voorspellen.

Onderzoekers en analisten gebruiken statistische technieken zoals de Maximum Likelihood Estimation (MLE) om te kiezen tussen verschillende varianten van GARCH-modellen op basis van hun vermogen om toekomstige volatiliteit te voorspellen en hoe goed ze bij de gegevens passen.

GARCH biedt nauwkeurigere voorspellingen van toekomstige volatiliteit dan eenvoudigere traditionele methoden. Grote financiële instellingen zoals hedgefondsen gebruiken GARCH om de volatiliteit in forex markten in te schatten en te voorspellen, wat hen helpt bij het beheren van het portefeuillerisico. GARCH is flexibel en is geschikt voor verschillende verdelingen die extra variabelen bevatten, zoals macro-economische factoren of nieuwsgebeurtenissen, waardoor het ideaal is voor de prijsbepaling van opties en andere derivaten.

Parkinson-volatiliteit is een maatstaf voor historische volatiliteit die gebruikmaakt van de dagelijkse hoogste en laagste prijzen van een activum over een bepaalde periode. Parkinson volatiliteit staat ook bekend als range-based volatiliteit en gebruikt de natuurlijke logaritme van prijsbereiken (hoge en lage prijzen) om de volatiliteit te schatten.

Handelaren berekenen de Parkinson-volatiliteit door het verschil tussen de hoogste en laagste prijs te vinden, dit door twee te delen en vervolgens de natuurlijke log te nemen en tot de macht twee te verheffen. Tel de resultaten op over de waargenomen reeks; het antwoord is de schatting van de standaardafwijking van de dagelijkse logrendementen. Een hoge waarde wijst op een hoge volatiliteit van het activum, terwijl een lage waarde wijst op stabiele marktomstandigheden.

Handelaren en beleggers gebruiken Parkinson volatiliteit omdat het gemakkelijk te berekenen is en minder gevoelig is voor uitschieters, waardoor het nuttig is in volatiele markten met extreme prijsbewegingen.

Garman-Klass volatiliteit is een maatstaf voor historische volatiliteit gebaseerd op de openings-, hoogste, laagste en sluitingskoersen van een activum. Garman-Klass is een uitbreiding van de Parkinson-volatiliteitsschatter die de openings- en slotkoersen van een activum in de berekeningen opneemt als wegingsfactoren die het vermogen om prijsbewegingen gedurende de hele handelsperiode vast te leggen, verbeteren.

Garman-Klass volatiliteit is ideaal voor de Forexmarkt vanwege het continue karakter van de valutahandel en het belang van open en gesloten prijzen in de dagelijkse koersbewegingen.

Handelaren en beleggers vertrouwen op de Garman-Klass volatiliteit om een nauwkeurig beeld te geven van de intraday prijsschommelingen, wat leidt tot een betere inschatting van de toekomstige volatiliteit. Technische analisten gebruiken Garman-Klass om hun nauwkeurigheid van voorspellingen te verbeteren en handelsstrategieën te ontwikkelen die beter zijn afgestemd op de verwachte prijsvolatiliteit.

Range volatiliteit, ook bekend als high/low range, meet de volatiliteit van een activum gebaseerd op de range gevormd door het verschil tussen de hoogste en laagste marktprijzen over een bepaalde periode.

Handelaren berekenen de volatiliteit van de range door de hoogste en laagste prijzen voor elke dag over een vaste periode, bijvoorbeeld vijf dagen, te verzamelen. Zoek de dagelijkse range voor elke dag en bereken het gemiddelde van de dagelijkse ranges om een idee te krijgen van de typische dagelijkse volatiliteit van de range over de periode. Een groot bereik duidt op een hogere volatiliteit, wat betekent dat de prijs sterker fluctueerde binnen de periode, terwijl een kleiner bereik duidt op een lagere volatiliteit.

Range volatiliteit is populair onder Forex-handelaren en aandelenhandelaren omdat het gemakkelijk te berekenen is en de gegevens over hoge en lage prijzen voor de meeste activums direct beschikbaar zijn.

De berekening van de volatiliteit bestaat uit zeven stappen. Ten eerste, verzamel de historische prijzen van het activum; ten tweede, bereken de dagelijkse rendementen; ten derde, vind het gemiddelde van de dagelijkse rendementen; ten vierde, bereken de afwijkingen; ten vijfde, bereken en tel de kwadratische afwijkingen bij elkaar op; ten zesde, bereken de variantie van de rendementen; en ten slotte, bereken de standaardafwijking van de rendementen. De zeven stappen voor het berekenen van de volatiliteit staan hieronder.

1. Verzamel de historische prijzen van het activum. Verzamel de slotkoersen van het activum voor een bepaalde periode, bijvoorbeeld de dagelijkse slotkoersen van de afgelopen 30 dagen.
2. Bereken het dagrendement (Ri). Bereken het dagrendement door de slotkoers van de vorige dag af te trekken van de slotkoers van de huidige dag en te delen door de slotkoers van de vorige dag. De formule om het dagrendement te berekenen is Ri = (Pi – Pi-1) / Pi-1, waarbij Ri = dagrendement voor dag I, Pi = slotkoers van de huidige dag, en Pi-1 = slotkoers van de vorige dag.
3. Vind het gemiddelde van de dagrendementen (μ). Tel elke waarde van het dagrendement voor de opgegeven periode bij elkaar op en deel het totaal door het aantal rendementen in de gegevensset (bijvoorbeeld 30 als een periode van 30 dagen wordt gebruikt). Het antwoord is het gemiddelde, of μ, van de dagrendementen.
4. Bereken de afwijkingen (di). Trek het gemiddelde (μ) af van elk dagrendement (Ri) om het verschil te krijgen tussen elke prijs in de set en de gemiddelde prijs. De formule om dagelijkse afwijkingen te berekenen is di = Ri – μ.
5. Bereken de afwijking in het kwadraat (di² ). Kwadrateer de afwijkingen om negatieve waarden te elimineren en tel dan alle gekwadrateerde afwijkingen bij elkaar op. De formule om de gekwadrateerde afwijkingen te berekenen is di² = (Ri – μ)² . De som van alle gekwadrateerde afwijkingen wordt gegeven door ∑ (Ri – μ)² .
6. Bereken de variantie van de rendementen (σ² ). Deel de som van de gekwadrateerde afwijkingen door het aantal gegevenswaarden om de variantie van de rendementen of volatiliteitsvariantie te verkrijgen. De formule voor het berekenen van de variantie is σ² = (Σdi² ) / (n – 1), waarbij n het aantal dagelijkse rendementen is.
7. Bereken de standaardafwijking van het rendement (σ). Vind de vierkantswortel van de variantie om de standaarddeviatie of volatiliteit van het activum te verkrijgen. De standaarddeviatie of volatiliteitsformule wordt gegeven als σ = √ σ² , waarbij σ de standaarddeviatie of volatiliteit is.

Forex-handelaren gebruiken Forex-makelaar platforms om de volatiliteit van de markt te identificeren met behulp van methoden en tools zoals volatiliteitsindicatoren, historische volatiliteitsgrafieken, volatiliteitswaarschuwingen, op volatiliteit gebaseerde strategieën, tools voor de handel in opties, nieuws en economische kalenders en voor volatiliteit gecorrigeerde ordertypes. Forex-makelaar platforms bieden deze hulpmiddelen om handelaren aan te moedigen volatiliteitsanalyse in hun handelsstrategieën op te nemen.

Volatiliteitsindicatoren zoals Bollinger Bands, Average True Range (ATR) en Standard Deviation (SD) zijn uitstekende hulpmiddelen die speciaal zijn ontworpen om volatiliteit te meten. De meeste platforms van Forex-makelaars bieden deze indicatoren en meer, waardoor het voor handelaren eenvoudiger wordt om verschillende indicatoren uit te proberen en de beste voor hun strategie te bepalen.

Handelaren maken gebruik van historische volatiliteitsgrafieken die worden aangeboden door platforms van FX makelaars om prijsbewegingen in het verleden voor verschillende valutaparen te analyseren en inzicht te krijgen in het typische volatiliteitsbereik voor specifieke valutaparen. De volatiliteitswaarschuwingen op sommige platforms van makelaars waarschuwen handelaren wanneer de volatiliteit bepaalde niveaus bereikt, waardoor het gemakkelijker wordt om transacties te verrichten met behulp van op volatiliteit gebaseerde strategieën.

Beginnende Forex-handelaren zoeken naar perioden van consolidatie of lage volatiliteit in de markt en ontwikkelen strategieën gebaseerd op een volatiele uitbraak. Grafiekinstrumenten zoals rechthoeken, driehoeken en trendlijnen helpen handelaren om veelvoorkomende koerspatronen te herkennen die duiden op potentiële volatiele uitbraken uit krappe trading ranges of het begin van een nieuwe volatiele trend.

Scalpers en daghandelaren gebruiken de nieuws- en economische kalender om periodes van verhoogde volatiliteit in de daghandel te identificeren. De meeste platforms van top forex-makelaars bieden een economische kalender om handelaren voor te bereiden op belangrijke aankondigingen zoals Non-Farm Payrolls (NFP) en vergaderingen van centrale banken, die de marktvolatiliteit aanzienlijk verhogen.

Handelaren passen voor volatiliteit gecorrigeerde handelsorders toe, zoals volatiliteitsstoporders, voor volatiliteit gecorrigeerde limietorders en voor volatiliteit gecorrigeerde positiegrootte om excessieve verliezen uit volatiele marktomstandigheden te voorkomen. Voor volatiliteit gecorrigeerde handelsorders zorgen ervoor dat handelaren een lage risicotolerantie hebben tijdens perioden met hoge volatiliteit en een hoge risicotolerantie in marktomstandigheden met lage volatiliteit.

Forex-handelaren gebruiken volatiliteit als een belangrijke factor bij het nemen van handelsbeslissingen door het op te nemen in hun handelsstrategieën en risicobeheer. Handelaren proberen te begrijpen wanneer de volatiliteit op de Forexmarkt zal toenemen of afnemen om hun handelsposities aan te passen aan de verwachte volatiliteitseffecten en onvoorspelbare marktomstandigheden te vermijden.

Forex-handelaren gebruiken stijgingen in volatiliteit als breakoutbevestigingen om valse breakouts te voorkomen. Het toegenomen volume in een volatiele markt verzekert de handelaar ervan dat er genoeg momentum is om de trend voort te zetten.

Handelaren houden rekening met volatiliteit bij het instellen van stop loss en take profit niveaus om potentiële pieken in volatiele markten op te vangen en voortijdige activering te voorkomen. Hoge volatiliteit zet Forex-handelaren aan om hun posities te verkleinen om potentiële verliezen te minimaliseren, terwijl lage volatiliteit Forex-handelaren aanmoedigt om hun posities te vergroten om meer winst te maken.

De zes manieren om de marktvolatiliteit te beheersen staan hieronder.

1. Risicobeheer toepassen. Stel stop-loss orders in, vermijd overmatige hefboomwerking en dek open posities af om potentiële verliezen te beperken.
2. Pas handelsstrategieën aan. Zorg voor meer diversificatie in volatiele markten door posities te openen om het risico te spreiden over minder volatiele activaklassen, bijvoorbeeld futures of opties.
3. Volatiliteitsindicatoren gebruiken. Gebruik op volatiliteit gebaseerde indicatoren zoals Bollinger Bands, Moving Averages en Average True Range om perioden van hoge en lage volatiliteit in de Forexmarkt te identificeren of de Volatility Index (VIX) om de algehele volatiliteit van de aandelenmarkt te meten.
4. Blijf op de hoogte. Blijf op de hoogte van economisch nieuws, het beleid van de centrale banken en geopolitieke gebeurtenissen die de marktvolatiliteit beïnvloeden en bekijk regelmatig de prestaties en risicoblootstelling van je portefeuille.
5. Bewaak de positiegrootte. Pas de grootte van posities aan afhankelijk van de marktvolatiliteit door grote posities te plaatsen in minder volatiele markten en kleinere posities in meer volatiele markten.
6. Wees geduldig en gedisciplineerd. Houd u aan het handelsplan en de risicomanagementstrategie om impulsieve beslissingen door angst en hebzucht te vermijden.

De economische kalender in de valutahandel beïnvloedt de marktvolatiliteit door onzekerheid te creëren onder handelaren en beleggers, waardoor de handelsactiviteit toeneemt en de volatiliteit toeneemt. Forex-handelaren houden de economische kalenders nauwlettend in de gaten en wachten af of de feitelijk vrijgegeven gegevens afwijken van de verwachte consensuscijfers van marktanalisten.

De toegenomen onzekerheid in de aanloop naar belangrijke economische publicaties wordt vaak gekenmerkt door extreem wilde koersswings omdat sommige handelaren voorzichtiger worden terwijl anderen reageren op geruchten, lekken en valse informatie.

Handelaren en beleggers zijn meestal onzeker over de uitkomsten van belangrijke evenementen op de economische kalender, zoals de Non-Farm Payrolls (NFP), rentebesluiten van centrale banken en inflatierapporten. Daarom voeren ze hun koop- en verkoopactiviteiten op om hun posities aan te passen aan alle mogelijke uitkomsten.

Volatiliteit wordt op verschillende manieren beheerd door risicobeheer, waaronder diversificatie, de grootte van posities, het instellen van stop loss orders, hedging en het vasthouden aan een vooraf gedefinieerd handelsplan. Risicobeheer zorgt ervoor dat handelaren hun potentiële verliezen in volatiele marktomstandigheden minimaliseren door hun risicotolerantie te begrijpen en de juiste handelsstrategieën te kiezen.

Diversificatie stelt handelaren in staat om hun risico te spreiden over verschillende activums en zo hun blootstelling aan één enkele risicofactor te verminderen. Diversificatie is een aanvulling op hedging strategieën waarbij de handelaar posities opent in andere activums om potentiële prijsrisico’s in een bestaande positie te compenseren.

Positiespreiding en het gebruik van stop loss orders beschermen de handelaar tegen buitensporige verliezen als gevolg van hevige prijspieken tijdens actief volatiele sessies, bijvoorbeeld tijdens nieuwsberichten.

Vasthouden aan een vooraf vastgesteld handelsplan is meestal de ultieme definitie van risicobeheer voor nieuwe handelaren, omdat het hen helpt impulsieve beslissingen zoals FOMO (fear of missing out) tijdens volatiele marktomstandigheden te vermijden.

Een voorbeeld van volatiliteit in Forexhandel is duidelijk tijdens belangrijke gebeurtenissen, zoals aankondigingen van centrale banken. Bijvoorbeeld, voorafgaand aan een besluit van de Europese Centrale Bank (ECB) over de rente, handelt EUR/USD vaak in een relatief smalle bandbreedte, wat het voorzichtige sentiment weerspiegelt, maar als de ECB onverwacht een renteverhoging van 0,25% aankondigt, beleeft de EUR/USD binnen enkele minuten een plotselinge en scherpe rally van 1.1100 naar 1.1250, omdat handelaren hun posities aanpassen om de hogere rente in de eurozone weer te geven. Na de aankondiging blijft de volatiliteit vaak hoog, omdat handelaren toekomstige beleidsrichtlijnen en economische gegevens beoordelen.

De Forexmarkt ervoer een hoge volatiliteit tijdens de Zwitserse Franc (CHF) ‘flash crash’ van januari 2015 toen de Zwitserse Nationale Bank (SNB) onverwacht de valutakoppeling ten opzichte van de euro (EUR/CHF) ophief, wat leidde tot een plotselinge en enorme waardestijging van de Zwitserse Franc en een drastische toename van de volatiliteit in de Zwitserse valutamarkten. Het EUR/CHF-paar kelderde in een paar minuten van ongeveer 1,20 naar minder dan 0,85, wat aanzienlijke verliezen veroorzaakte voor handelaren.

Een voorbeeld van volatiliteit op de aandelenmarkt vond plaats tijdens de wereldwijde financiële crisis van 2008 toen de S&P 500 met meer dan 57% daalde na de ineenstorting van Lehman Brothers en de subprime hypotheekcrisis. De VIX, de angstindex of Volatility Index, bereikte in oktober 2008 een recordhoogte van 89,5 omdat banken, investeerders en de financiële markten in paniek raakten. De volatiliteit bleef hoog en veroorzaakte een wereldwijde recessie.

Tijdens het Brexit-referendum van 2016 in het Verenigd Koninkrijk daalde het Britse pond met meer dan 8% ten opzichte van de dollar (GBP/USD) nadat het Verenigd Koninkrijk had gestemd voor het verlaten van de Europese Unie. De Britse beursindex FTSE 100 daalde aanvankelijk met 5,6%, maar maakte daarna al zijn verliezen goed en sloot 0,3% hoger, wat duidt op een aanzienlijke volatiliteit na het nieuws.

De voordelen van volatiele markten worden hieronder opgesomd.

• Meer winstkansen: Volatiele markten stellen handelaren in staat om te profiteren van prijsschommelingen op korte termijn.
• Verbetert de marktliquiditeit: Volatiele markten trekken kortetermijnmarktdeelnemers aan zoals scalpers, arbitrageurs en daghandelaren die proberen te profiteren van de snelle prijsbewegingen, wat leidt tot meer handelsactiviteit en een hogere liquiditeit.
• Beter risicobeheer: Door volatiele markten kunnen beleggers hun hedgingactiviteiten uitbreiden met derivaten zoals opties en futures om hun posities te beschermen.
• Kansen op koopjesjacht: Volatiele markten leiden tot correcties die langetermijnbeleggers die gebruik maken van buy-and-hold strategieën de kans geven om financiële effecten te kopen tegen gereduceerde prijzen.
• Verbetert innovatie en strategieontwikkeling: Volatiele markten stimuleren de ontwikkeling van nieuwe financiële producten en handelsstrategieën, wat innovatie en veerkracht in de financiële sector bevordert.

De nadelen van volatiele markten worden hieronder opgesomd.

• Verhoogd risico op verliezen: Volatiele markten verhogen het risico op verliezen voor onervaren of onvoorbereide handelaren als gevolg van extreme prijsschommelingen.
• Hogere handelskosten: Makelaars en marktmakers verbreden spreads in volatiele markten om het verhoogde risico te compenseren, wat leidt tot hogere handelskosten.
• Emotionele en psychologische stress: Handelaren raken in paniek en ervaren angst of stress wanneer markten plotselinge prijsschommelingen maken, wat leidt tot slechte handelsbeslissingen uit angst of hebzucht.
• Verminderde marktliquiditeit: Volatiele markten schrikken investeerders af om nieuwe investeringen te doen, wat resulteert in een verminderde handelsactiviteit en een lage liquiditeit in de markt.
• Moeilijke timing van de markten: Volatiele markten maken het moeilijk om de hoogte- en dieptepunten te timen, wat leidt tot buitensporige verliezen als de handelaar het fout heeft bij het instappen of uitstappen.
• Verminderde economische groei: Volatiele markten weerhouden consumenten, investeerders en bedrijven ervan om kapitaal uit te geven en te investeren in nieuwe kansen, wat leidt tot een krimpende economie.

Ja, volatiliteit is een risico voor handelaren, bedrijven en economieën vanwege de onvoorspelbaarheid van prijsschommelingen. Hoge marktvolatiliteit maakt het moeilijk voor marktdeelnemers om de markten te timen en langetermijnbeleggingen te voorspellen om hun financiële doelen te bereiken.

Handelaren en beleggers gebruiken volatiliteit om liquiditeitsrisico, kredietrisico en systeemrisico op te sporen bij het beoordelen van de gezondheid van een onderliggend activum. Handelaren vermijden zeer volatiele markten omdat het risico op verliezen wordt vergroot en kleine prijsbewegingen kunnen leiden tot voortijdige stop loss orders en margestortingen.

Volatiliteit is een risico voor bedrijven en investeerders omdat het moeilijker is om activums nauwkeurig te waarderen en omdat het investeringsbeslissingen bemoeilijkt. Banken en andere financiële instellingen beperken hun kredietverlening in volatiele marktomstandigheden, waardoor de handel afneemt (liquiditeitsrisico) en het risico op wanbetaling door leners toeneemt (kredietrisico).

Landen lopen het risico van volatiliteit in hun wisselkoersen wanneer ze internationale transacties uitvoeren. Een hoge volatiliteit maakt de valuta van een economie instabiel, wat leidt tot een instabiel bedrijfsklimaat (systeemrisico) dat buitenlandse investeerders wegjaagt.

Het volatiliteitsrisico wordt voor handelaren op de lange termijn verminderd, omdat de markten de prijsschommelingen op de korte termijn in de loop van de tijd afvlakken. Handelaren implementeren strategieën voor risicobeheer zoals stop loss orders en hedging om de onvoorspelbare aard van volatiele markten te beheren.

Ja, marktvolatiliteit kan worden voorspeld met behulp van verschillende instrumenten en modellen, waaronder economische indicatoren, historische gegevens, marktsentiment en technische analyse. Verschillende onderzoeksmodellen geven aan dat statistische modellen zoals GARCH en HAR goed zijn afgestemd om de volatiliteit in intraday- en langetermijnmarkten met veelbelovende nauwkeurigheid te voorspellen, aldus Salt Financial (2021).

Economische indicatoren en nieuwsberichten zoals werkgelegenheidsgegevens en inflatierapporten of geopolitieke ontwikkelingen zoals verkiezingen en oorlogen zijn belangrijke volatiliteitsindicatoren. Handelaren anticiperen op stijgende marktvolatiliteit tijdens nieuwsberichten en geplande aankondigingen en gebruiken statistische modellen om de potentiële impact van de volatiliteit op de marktprijzen in te schatten.

Met technische analyse-instrumenten zoals Average True Range (ATR) en Volatility Index (VIX) kunnen handelaren de huidige volatiliteitsniveaus beoordelen en potentiële prijsveranderingen met relatief hoge nauwkeurigheid voorspellen. Het combineren van historische volatiliteit met technische analyse vormt de basis voor de meest succesvolle autoregressie-voorspellingsmodellen voor volatiliteit, zoals GARCH en EWMA.

Handelaren en onderzoekers kunnen verschillende soorten volatiliteit voorspellen met behulp van het Heston-model, Markov-ketens, Monte Carlo-simulaties en andere stochastische volatiliteitsmodellen, maar het is onmogelijk om de exacte marktbewegingen als gevolg van volatiliteit te voorspellen. Volatiliteitsvoorspellingsmodellen onthullen niet de richting van prijsschommelingen in volatiele markten, alleen de grootte van de schommelingen.

Ja, hoge volatiliteit veroorzaakt slippage op financiële markten omdat de snelle en onvoorspelbare prijsbewegingen leiden tot vertragingen bij de uitvoering van orders. Volatiliteit draagt bij aan een onevenwichtige marktliquiditeit, waardoor het voor marktorders moeilijk is om tegenpartijen te vinden omdat er minder kopers en verkopers bereid zijn om aan de markt deel te nemen. Slippage doet zich voor wanneer handelsorders worden uitgevoerd tegen prijzen die afwijken van de beoogde uitvoeringsprijzen.

Hoge volatiliteit veroorzaakt prijsveranderingen binnen milliseconden, wat betekent dat de prijs kan veranderen tussen het moment dat een handelaar een transactie plaatst en het moment dat de transactie wordt uitgevoerd, wat slippage veroorzaakt.

Handelaren en beleggers ervaren slippage bij het uitvoeren van grote orders in volatiele markten als de ordergrootte groter is dan de beschikbare liquiditeit tegen de gewenste prijs. Het vullen van orders tegen een slechte prijs komt vaak voor in volatiele markten omdat de nieuwe long- of shortorders de prijzen verplaatsen van het huidige marktprijsniveau en marktmakers ze uitvoeren tegen de volgende beschikbare prijs.

Volatiliteit als gevolg van belangrijk economisch nieuws of geopolitieke gebeurtenissen veroorzaakt gaps tijdens de nacht of in het weekend, wat leidt tot slippage wanneer de prijs op een ander niveau opent dan verwacht.

Handelaren en beleggers gebruiken de “slippage definitie” om te begrijpen hoe volatiliteit en liquiditeit hun handelskosten en prestaties beïnvloeden.

Het verschil tussen volatiliteit en liquiditeit ligt in de aspecten van de markt die ze meten. Volatiliteit meet hoe sterk de prijs en het rendement van een activum of financieel effect fluctueren over een bepaalde periode, terwijl liquiditeit het gemak en de snelheid is waarmee een activum of effect kan worden omgezet in contanten tegen een eerlijke prijs zonder de waarde ervan te beïnvloeden.

Volatiliteit en liquiditeit helpen handelaren om weloverwogen beslissingen te nemen bij het plaatsen van handel. Handelaren kijken naar liquiditeit om hun vermogen te bepalen om transacties effectief uit te voeren en houden rekening met volatiliteit bij het beoordelen van hun risico en potentiële rendement.

De meeste volatiliteitsdefinities impliceren dat volatiliteit onafhankelijk van liquiditeit bestaat, wat betekent dat sommige markten zeer volatiel en toch zeer liquide kunnen zijn of zeer volatiel en illiquide, terwijl de liquiditeitsdefinitie impliceert dat volatiliteit een belangrijke component is van de liquiditeit van een markt.

Het verschil tussen volatiliteit en liquiditeit ligt in hun verschillende kenmerken en effecten op de financiële markten. Volatiliteit is de mate van prijsschommelingen in een financieel instrument in de loop van de tijd, terwijl de volatiliteitsindex (VIX) een specifieke index is die de verwachte volatiliteit van de markt meet voor de S&P 500 index in de komende 30 dagen.

Handelaren en beleggers gebruiken statistische methoden zoals standaarddeviatie en variantie om het gemiddelde verwachte rendement te meten. Volatiliteit richt zich op alle financiële activums met behulp van historische prijsgegevens, terwijl VIX wordt berekend op basis van de prijzen van S&P 500 indexopties en de impliciete volatiliteit weergeeft, niet de historische volatiliteit.

De Volatility Index (VIX) wordt ook wel de ‘angstmeter’ of ‘angstindex’ genoemd, omdat deze het sentiment en de onzekerheid van de markt weergeeft.