Arbitrage: Definitie, belang, hoe het werkt en soorten

Arbitrage is een financiële strategie die gebruik maakt van prijsverschillen tussen hetzelfde activum maar in verschillende markten. Arbitragehandelaars kopen laag in de ene markt en verkopen hoog in een andere markt om winst te genereren uit het prijsverschil. Arbitrage heeft als doel de markten efficiënter te maken door prijsverschillen tussen financiële activa te corrigeren en prijsdiscriminatie in verschillende landen te voorkomen.

Arbitrage vindt zijn oorsprong in de oudheid en de middeleeuwen toen kooplieden en handelaren zich bezighielden met primaire vormen van arbitrage door te profiteren van prijsverschillen voor goederen in verschillende regio’s. Na de opkomst van het gebruik van valuta wisselden handelaren geld uit van het ene gebied naar het andere om te profiteren van verschillen in wisselkoersen. Na de opkomst van het gebruik van valuta wisselden handelaars geld van het ene gebied naar het andere om te profiteren van verschillen in wisselkoersen.

Arbitrage vindt tegenwoordig plaats op verschillende markten, waaronder aandelen, valuta en grondstoffen, waar de prijs van het activum op de beurs in verschillende landen verschilt.

Arbitragekansen zijn vaak klein en van korte duur, waardoor ze moeilijker te benutten zijn voor nieuwelingen die forexhandel willen leren maar de definitie van arbitrage nog niet begrijpen.

Arbitragehandel is het gelijktijdig kopen en verkopen van een activum op twee markten om te profiteren van hun prijsverschil. Tijdelijke prijsverschillen komen vaak voor in inefficiënte markten en stellen ervaren marktdeelnemers in staat om deel te nemen aan arbitragehandel. Arbitragehandel wordt beschouwd als risicovrije winst na transactiekosten omdat alle transacties tegelijkertijd worden uitgevoerd, waardoor de blootstelling aan marktrisico wordt geminimaliseerd.

Arbitragehandelaars gebruiken wiskundige en kwantitatieve modellen om snel minuscule prijsverschillen tussen markten te identificeren en transacties uit te voeren. De relatief hoge frequentie van arbitragemogelijkheden maakt ze ongeschikt voor arbitragebeleggingen.

Arbitragehandel biedt zeer winstgevende rendementen voor handelaars die grote handelsvolumes of positiegroottes gebruiken bij het openen van kleine, kortlopende posities.

Arbitrage speelt een cruciale rol in de efficiëntie en stabiliteit van financiële markten, waaronder de forex-, aandelen- en grondstoffenmarkten. Arbitrageurs helpen de prijzen naar een eerlijke waarde of evenwicht te duwen, wat de marktefficiëntie verbetert wanneer ze een activum (zoals een grondstof of een valuta) tegen een lage prijs op de ene markt kopen en het tegen een hogere prijs op een andere markt verkopen.

Arbitrage zorgt ervoor dat prijzen niet gedurende lange perioden substantieel afwijken van hun reële waarde. De prijsafstemming vermindert de marktvolatiliteit door de kans op buitensporige prijsschommelingen te verkleinen, wat leidt tot een stabiele markt die ideaal is voor handel.

De snelle koop- en verkoopactiviteiten van Arbitrage maken het voor marktdeelnemers gemakkelijker om handelstransacties af te handelen zonder grote prijsbewegingen te veroorzaken. Arbitrage trekt meer handelaren en investeerders aan, waardoor de handelsactiviteiten toenemen en de liquiditeit van de markt toeneemt.

Reguleerders en autoriteiten proberen te begrijpen hoe arbitrage werkt omdat het hen helpt potentiële zwakke punten of inefficiënties van de markt te identificeren.

Arbitrage werkt volgens het principe ‘laag kopen, hoog verkopen’ en de mogelijkheid om te profiteren van prijsverschillen voor dezelfde of vergelijkbare activa op verschillende markten. Handelaren zoeken naar een prijsverschil voor een activum op verschillende markten of platforms en kopen dan tegelijkertijd het activum op de goedkopere markt en verkopen het op de markt waar het hoger geprijsd is.

Marktverschillen ontstaan door factoren zoals marktinefficiënties, technologische vertragingen in prijsupdates, geografische verschillen of verschillen in vraag en aanbod. Handelaren nemen het verschil tussen het kopen en verkopen van een activum met prijsverschillen als winst (na aftrek van transactiekosten).

Snelheid is essentieel bij arbitragehandel omdat kansen snel verdwijnen, waardoor handelaren soms gedwongen worden om algoritmes en high-frequency trading (HFT) te gebruiken om transacties vast te leggen.

Een voorbeeld van winstgevende arbitrage in de Forexmarkt is driehoeksarbitrage, zoals hieronder weergegeven:

Stel dat de directe wisselkoers voor EUR/USD 1,2000 is, USD/GBP 1,3500 en EUR/GBP 1,5000. De berekende impliciete koers van EUR/GBP wordt verkregen door EUR/USD en USD/GBP met elkaar te vermenigvuldigen, d.w.z. 1,2000 * 1,3500 = 1,6200. Een handelaar die EUR/GBP koopt met $1.000, rekent dit om naar 833,33 euro (aangezien 1,2 dollar gelijk is aan 1 euro). De handelaar zet de euro’s vervolgens om in ponden tegen de EUR/GBP-koers van 1,5000, waardoor het 1250 GBP wordt. Tot slot krijgt de handelaar $1.687,50 bij het omrekenen van de Britse ponden naar dollars tegen de USD/GBP koers van 1,3500. De arbitragekans bestaat wanneer de impliciete EUR/GBP koers verschilt van de directe wisselkoers. In dit geval is de directe wisselkoers 1,5000 terwijl de impliciete koers 1,6200 is, wat een prijsverschil van 0,12 geeft. De handelaar maakt dus een winst van $1687,50 – $1.000 = $687,50. De totale winst die de handelaar ontvangt kan iets lager zijn als de transactiekosten, die gebruikelijk zijn bij alle soorten arbitrages, worden meegerekend.

De verschillende soorten arbitrages worden hieronder opgesomd.

• Retail Arbitrage
• Fusie of risico
• Pure arbitrage
• Converteerbare arbitrage
• Dividendarbitrage
• Futures Arbitrage
• Driehoeksarbitrage

Driehoeksarbitrage is het meest geschikte type voor Forexhandel.

Retailarbitrage houdt in dat goederen of producten van winkels tegen lagere prijzen worden gekocht en tegen hogere prijzen worden doorverkocht. Arbitrageurs in de detailhandel zoeken naar kortingen, promoties of uitverkopen van goederen zoals kleding of elektronica en gebruiken dan e-commerceplatforms zoals Amazon, eBay of Walmart om ze met winst tegen een hogere prijs te verkopen.

Retailarbitrage heeft een lage toetredingsdrempel en maakt het voor iedereen gemakkelijk om snel winst te maken. De keerzijde van retailarbitrage is dat meer mensen in de sector de concurrentie vergroot, wat leidt tot verzadiging van de markt.

Fusie- of risicoarbitrage maakt gebruik van het prijsverschil tussen de aandelenprijs van een bedrijf en de aangekondigde overnameprijs tijdens een fusie of overname. Handelaren kopen de aandelen van het bedrijf dat wordt overgenomen en verkopen de aandelen van het overnemende bedrijf short om te profiteren van de spread.

Fusiearbitrage biedt handelaars voorspelbare rendementen omdat de deal meestal is overeengekomen tussen bedrijven. Het grootste risico is de mogelijkheid dat de deal niet doorgaat of langer duurt dan verwacht, waardoor het kapitaal van de handelaar vast komt te liggen.

Zuivere arbitrage is de meest voorkomende arbitragestrategie waarbij een handelaar tegelijkertijd een financieel waardepapier op verschillende markten koopt en verkoopt om te profiteren van het prijsverschil. Een voorbeeld van pure arbitrage is een belegger die een aandeel koopt op de New York Stock Exchange (NYSE), waar het lager geprijsd is, en het verkoopt op de London Stock Exchange (LSE), waar het hoger geprijsd is.

Pure arbitrage heeft een laag risico, waardoor handelaars gegarandeerde winsten kunnen genereren, maar het is moeilijker uit te voeren omdat kansen snel verdwijnen in moderne, zeer efficiënte markten.

Converteerbare arbitrage bestaat uit het gelijktijdig openen van long posities in obligaties van een bedrijf en short posities in aandelen van hetzelfde bedrijf. Een converteerbare obligatie is een hybride effect dat converteerbaar is in aandelen van het uitgevende bedrijf.

Converteerbare arbitrageurs zoeken naar situaties waarin de converteerbare obligatie ondergewaardeerd is ten opzichte van de aandelenprijs. Ze openen dan een long positie op de obligatie en een short positie op de aandelen en profiteren van hun prijsverschillen.

Converteerbare arbitrage brengt lagere potentiële risico’s met zich mee dan traditioneel beleggen in aandelen, maar de strategie is complex en brengt hoge transactiekosten met zich mee.

Dividendarbitrage bestaat uit het kopen en verkopen van dividenduitkerende aandelen net voor de ex-dividenddatum, in de hoop de dividenduitkering binnen te halen. De ex-dividenddatum is de datum waarna een koper van aandelen geen recht meer heeft op de komende dividenduitkering. Handelaren kopen het aandeel vóór de ex-dividenddatum en verkopen het vlak daarna.

Dividendarbitrage brengt een minimaal risico met zich mee en leidt tot behoorlijke winsten, maar het brengt hoge transactiekosten met zich mee en er kan belasting worden geheven op de dividenden.

Futures-arbitrage maakt gebruik van het prijsverschil tussen een futures-contract en de spotprijs van het onderliggende activum. Handelaren kopen het onderliggende activum, bijvoorbeeld goud, op de valutamarkten (contant) en verkopen het futurescontract van het activum onmiddellijk tegen een hogere prijs om winst te maken.

Futures arbitrage biedt winstkansen met een minimaal risico, maar vereist een nauwkeurige timing en snelle uitvoering om prijsverschillen op te vangen.

Driehoeksarbitrage maakt gebruik van prijsverschillen tussen drie valuta op de FX markt om winst te maken. Arbitrageurs profiteren wanneer de indirecte wisselkoers tussen twee valuta’s, berekend via een derde valuta, verschilt van de directe wisselkoers die op de markt wordt genoteerd.

Driehoeksarbitrage is in theorie een risicovrije strategie die handelaars winst garandeert; handelaars hebben echter veel kapitaal nodig om winst van betekenis te maken. Over het algemeen is driehoeksarbitrage de meest geschikte vorm van arbitrage voor de forex markten.

Arbitrage gebruiken omvat verschillende stappen:

1. Kansen identificeren: Zoek naar prijsverschillen voor hetzelfde activum (bijv. valutaparen) op verschillende markten of makelaars.
2. Winsten berekenen: Bereken het prijsverschil tussen de twee markten om de potentiële winst uit arbitrage te bepalen.
3. Bereken transactiekosten: Zoek de makelaardij-, wisselkoers- en valutaomrekeningskosten uit. De potentiële winst moet hoger zijn dan de transactiekosten.
4. Handel uitvoeren: Open gelijktijdige koop- en verkooporders op een snel en betrouwbaar handelsplatform.
5. Houd posities in de gaten: Houd de handel nauwlettend in de gaten en sluit wanneer u de winst vastlegt of wanneer de marktomstandigheden veranderen.

Forex-handelaren gebruiken arbitrage wanneer ze inefficiënties in de markt en prijsverschillen op een valutapaar identificeren die ze kunnen uitbuiten. Arbitragekansen ontstaan in tijden van hoge marktvolatiliteit, lage liquiditeit, belangrijk economisch nieuws en geopolitieke en natuurlijke gebeurtenissen. Handelaren identificeren arbitragemogelijkheden met behulp van technische analyse, realtime marktgegevens, fundamentele analyse of marktscansoftware en gebruiken arbitrage om winst te maken.

Hoge marktvolatiliteit leidt vaak tot grote en frequente prijsverschillen tussen verschillende forexmarkten en valutaparen. De snelle prijsbewegingen tijdens deze perioden creëren meerdere arbitragemogelijkheden waar handelaren van profiteren.

Arbitrage wordt gebruikt in FX handel tijdens de bekendmaking van belangrijk economisch nieuws, geopolitieke gebeurtenissen of natuurrampen, die resulteren in tijdelijke mispricing en arbitragekansen bieden. Een studie van Yong Chen, Zhi Da en Dayong Huang getiteld ‘Arbitrate Trading: The Long and the Short of It’ merkte op dat arbitragehandelaars tijdens de financiële crisis van 2007-2009 winstgevend bleven ondanks hun kapitaalbeperkingen.

Handelaren gebruiken arbitrage in Forex-markten door te profiteren van de verschillen in valutaprijzen die door verschillende makelaars worden genoteerd. Hoogfrequente handel (HFT) algoritmen worden vaak gebruikt om arbitragestrategieën efficiënt uit te voeren. HFT-algoritmen kunnen snel marktgegevens analyseren en transacties binnen fracties van een seconde uitvoeren.

Een arbitrage handelsstrategie, vooral in combinatie met hoogfrequente handelaren, wordt voornamelijk gebruikt door institutionele handelaren in plaats van detailhandelaren. Institutionele handelaren beschikken over aanzienlijke middelen, waaronder geavanceerde technologie, verfijnde algoritmen en aanzienlijk kapitaal, die essentieel zijn voor het effectief uitvoeren van hoogfrequente arbitragestrategieën. Instellingen kunnen investeren in infrastructuur met lage latentie en colocatiediensten om dichter bij de handelsservers te komen en zo de uitvoeringstijden te minimaliseren.

Arbitragekansen doen zich voor wanneer er discrepanties zijn in de prijsstelling van hetzelfde activum, waardoor handelaren risicovrije winsten kunnen maken door dat activum tegelijkertijd te kopen en te verkopen. Arbitrage wordt veroorzaakt door marktinefficiënties die optreden tijdens nieuwsgebeurtenissen en marktschokken wanneer de prijsnoteringen niet perfect worden weerspiegeld in de prijzen van activums op verschillende markten.

Een voorbeeld van arbitrage is wanneer goud een prijs heeft van $1.800 per ounce op de Londense markt en $1.805 op de New Yorkse markt. Een arbitrageur koopt goud in Londen en verkoopt het in New York en maakt $5 winst.

Arbitrage zal naar verwachting evolueren naarmate marktdeelnemers technologische vooruitgang omarmen, zoals AI, kwantumcomputing, blockchain en innovaties in hoogfrequente handel, die de efficiëntie verbeteren en nieuwe marktkansen creëren.

Reguleerders zullen in de toekomst waarschijnlijk strengere regels invoeren om manipulatieve praktijken te identificeren en te voorkomen die misbruik maken van marktinefficiënties, wat leidt tot oneerlijke voordelen voor sommige partijen. De relatie tussen technologische vooruitgang en regulering zal marktarbitrage waarschijnlijk verminderen.

De voordelen van arbitrage worden hieronder opgesomd.

• Potentieel risicovrije winsten: Arbitrageurs lopen geen aanzienlijk marktrisico omdat de koop- en verkoopprijs van tevoren bekend is.
• Verbeterde marktefficiëntie: Handelaren die prijsverschillen uitbuiten, helpen onevenwichtigheden te corrigeren en zorgen voor een betere price discovery van activums.
• Prijsstabilisatie: Arbitrageurs helpen de prijzen van activums te stabiliseren door afwijkingen van de reële waarde snel te corrigeren.
• Verhoogde marktliquiditeit: Het gelijktijdig kopen en verkopen voegt volume en diepte toe aan de markt, waardoor het voor handelaren gemakkelijker wordt om posities in te nemen en te verlaten.
• Snelle en gemakkelijke winsten: Handelaren maken snel winst met arbitragemogelijkheden op de korte termijn zonder de trends in de markt te hoeven voorspellen.

De nadelen van arbitrage worden hieronder opgesomd.

• Kleine winstmarges: Arbitragemogelijkheden zijn vaak kleine prijsverschillen, wat resulteert in zeer kleine winstmarges.
• Hoge transactiekosten: Transactiekosten zoals handelskosten, spreads en wisselkoersprovisies vreten aan de arbitragewinst.
• Grote kapitaalvereisten: Arbitrageurs hebben grote sommen geld nodig om zinvolle winsten te maken uit kleine prijsverschillen.
• Uitdagingen bij uitvoering: Arbitragekansen moeten snel en nauwkeurig worden uitgevoerd voordat ze verdwijnen. Elke vertraging in de uitvoering holt de winst uit.
• Afhankelijkheid van technologie: Arbitrage is sterk afhankelijk van geavanceerde handelstechnologie en -infrastructuur, die niet voor elke handelaar beschikbaar is.

Nee, arbitrage is niet illegaal. Arbitrage is een legitieme handelsstrategie met relatief laag risico die in de meeste landen wordt erkend als een manier om te profiteren van prijsverschillen tussen vergelijkbare activums op verschillende markten. Arbitragehandel wordt aangemoedigd door reguleringen omdat het de marktefficiëntie bevordert door prijsverschillen te corrigeren en de marktliquiditeit te stimuleren.

Sommige soorten arbitrageactiviteiten zoals marktmanipulatie, handel met voorkennis, front-running of het overtreden van beursregels zijn illegaal en leiden tot ernstige juridische gevolgen.

Veel makelaars en financiële instellingen beperken of verbieden arbitrage, ook al is het in hun rechtsgebied niet illegaal. Ze zien arbitrage als een bedreiging voor hun winsten en hedging strategieën.

Het verschil tussen arbitrage en hedging ligt in hun primaire doelstellingen. Arbitrage bestaat uit het benutten van prijsverschillen tussen verschillende markten of instrumenten om risicovrije winsten veilig te stellen, terwijl hedging bestaat uit het innemen van meerdere handelsposities om potentiële verliezen in een andere belegging te compenseren.

Arbitrage probeert snelle winsten te halen uit kortstondige, tijdelijke prijsonevenwichten tussen markten. Hedging versus arbitrage heeft als doel om kapitaal te behouden en verliezen te minimaliseren in plaats van winst te genereren. Hedging is lange termijn en de handel wordt weken tot maanden vastgehouden, in tegenstelling tot arbitragemogelijkheden die slechts enkele seconden duren.